Sagot :
Ang kwento ni Madam Carmen:
“Si Madam Carmen” Linggo ng hapon pagkalapag na pagkalapag ng eroplano sa Iloilo aydali dali akong sumakay sa taxi at nagpahatid sa pamantasang nag-anyayasa akin upang mag-bigay ng panayam. Matapos ang kamustahan ipinahatidna ako ng tagapangulo ng Kagawaran ng Filipino sa isa nyang guro sapension house na pagmamay-ari ni Madam Carmen. Sa kabilang kalsada lamang iyon. Ang totoo’y may pag-aanlinlangan ako na tanggapin angpaanyayang iyon dahil ito sana ang panahon na inilaan ko para sa pagsulatng kwento para sa Palanca. Ngunit hindi ko natanggihan ang paanyaya.Napagpasyahan kong sa susunod na taon na lang ako sasali atpapatunayang hindi lamang tyamba ang pagkawagi kong iyon.Si Madam Carmen ang nagbukas sa akin ng pinto. Bumungad saakin ang isang matandang babaeng mas mataas pa sa akin. Puti na angkanyang buhok na may kaiklian. Maputi siya at may katamtamang laki ngkatawan.Sa kabila ng kanyang katandaan ay tuwid pa rin ang kanyang tindig.Inaasahan nap ala niya ako. Madam Carmen ang tinawag sa kanya ng gurokaya iyon na din ang tinawag ko sa kanya. Matapos pumirma sa registryipinahatid niya ako sa isang babae sa ikalawang palapag. Air conditioned angaking silid at malaki rin ang kamang nandoon. May maliit na telibisyon doonat naka-cable ang t.v. Sa may bintana may tanaw na isang ilog doon na wari’y patay na ilog dahil wala man lamang dumadaang mangingisda onaglalaba man lamang. Hindi na ako naghapunan noon dahil kaagad akongsinaklot ng antok at natulog ng mahimbing.Lunes ng umaga nakaligo at nakabihis na ako ng kumatok angkatulong na kakain na daw. Lumabas na ako at sinalubong ako ng mapikot nangiti ni Madam Carmen. Napansin kong madaming hayin sa lamesa atnapansin ko din ang mamahaling pinggan at kubyertos. Para akong nasaisang five-star hotel. Nagulat ako ng umupo sa gawing kanan ko si MadamCarmen. Isang plato lang ang nakahanda kaya inaasahan kong ako lang angkakain, hindi naman siya sumabay sa akin, nag-almusal na daw siya.
“Si Madam Carmen” Linggo ng hapon pagkalapag na pagkalapag ng eroplano sa Iloilo aydali dali akong sumakay sa taxi at nagpahatid sa pamantasang nag-anyayasa akin upang mag-bigay ng panayam. Matapos ang kamustahan ipinahatidna ako ng tagapangulo ng Kagawaran ng Filipino sa isa nyang guro sapension house na pagmamay-ari ni Madam Carmen. Sa kabilang kalsada lamang iyon. Ang totoo’y may pag-aanlinlangan ako na tanggapin angpaanyayang iyon dahil ito sana ang panahon na inilaan ko para sa pagsulatng kwento para sa Palanca. Ngunit hindi ko natanggihan ang paanyaya.Napagpasyahan kong sa susunod na taon na lang ako sasali atpapatunayang hindi lamang tyamba ang pagkawagi kong iyon.Si Madam Carmen ang nagbukas sa akin ng pinto. Bumungad saakin ang isang matandang babaeng mas mataas pa sa akin. Puti na angkanyang buhok na may kaiklian. Maputi siya at may katamtamang laki ngkatawan.Sa kabila ng kanyang katandaan ay tuwid pa rin ang kanyang tindig.Inaasahan nap ala niya ako. Madam Carmen ang tinawag sa kanya ng gurokaya iyon na din ang tinawag ko sa kanya. Matapos pumirma sa registryipinahatid niya ako sa isang babae sa ikalawang palapag. Air conditioned angaking silid at malaki rin ang kamang nandoon. May maliit na telibisyon doonat naka-cable ang t.v. Sa may bintana may tanaw na isang ilog doon na wari’y patay na ilog dahil wala man lamang dumadaang mangingisda onaglalaba man lamang. Hindi na ako naghapunan noon dahil kaagad akongsinaklot ng antok at natulog ng mahimbing.Lunes ng umaga nakaligo at nakabihis na ako ng kumatok angkatulong na kakain na daw. Lumabas na ako at sinalubong ako ng mapikot nangiti ni Madam Carmen. Napansin kong madaming hayin sa lamesa atnapansin ko din ang mamahaling pinggan at kubyertos. Para akong nasaisang five-star hotel. Nagulat ako ng umupo sa gawing kanan ko si MadamCarmen. Isang plato lang ang nakahanda kaya inaasahan kong ako lang angkakain, hindi naman siya sumabay sa akin, nag-almusal na daw siya.