Sagot :
Mahalin ang sarili at tanggapin ng buo kung ano ang meron ka at pag tuunan lang ng pansin ang makakaya mo. Iba't iba ang mga tao. Sabihin na natin na magaling siya sa sayo sa maraming bagay pero di mo lang napapansin na lamang ka sa ibang bagay dahil masyado kang nakatuon sa kanya. Subukan mong sa sarili mo lang makipag kumpitensya hindi sa iba dahil sabi nga "Blowing others' candle wont make yours shine brighter." :)
Lahat tayo ay nagsimula ng hindi marunong maglakad, hindi marunong magbasa, walang buhok o kung anuman, ngunit tayo ay nagtatapos ng magkaiba. Ang importante ay noong tayo ay ipinanganak, magkakapantay-pantay lang tayo, hindi sila ginawa ng Diyos na mas lamang sa iyo, at hindi ka ginawa ng Diyos na mas lamang sa kanila. Lahat tayo ay nagsimula ng magkaparehong hitsura, sitwasyon, at kalagayan. Ngayon, may variety na sa bawat isa sa atin, yung iba maganda, yung iba hindi, pero isa lang ang masasabi ko diyan. Nagsimula lang kayo ng magkapareho, walang lamang at walang kulang. Kaya dapat ay huwag kang mainggit, maaaring mainggit ka, ngunit pwede kang mainggit sa tamang paraan.
May tatlong klase ng aksyon o tugon sa pagkainggit, una: ang paggawa ng masama sa sinuman na kinaiingitan, sigurado ako na lahat tayo ay nagawa na natin ito, isang halimbawa ay noong bata tayo, kinukuha natin yung laruan na binigay sa kapatid natin kasi naiinggit tayo, pakiramdam natin parang sila lang yung mahal ng mga magulang natin, pangalawa: ang hindi pagtugon at pagsasawalang bahala, isa itong magandang tugon dahil parang dinededma mo lang yung inggit na nararamdaman mo, at ito ay pwedeng humantong sa, pangatlo: ang pagiging determinado upang malamangan ang kinaiinggitan, maganda itong tugon sapagkat hindi mo sinasaktan o hindi mo ginagawan ng masama ang iyong kinaiinggitan, siguro ay siya naman ang maiinggit sa iyo at maaaring humantong sa isang away.
Kaya para sa akin, yung pangalawang tugon ang da-best. Dedmahin mo lang yung inggit, nagsimula kayong umiiyak, magtatapos kayong umiiyak, nagsimula kayo sa mundo at magtatapos kayo sa mundo. Hindi pala kayo, tayo. Tayong lahat ay pantay-pantay, walang lamangan. Maaaring lumamang sa hitsura, kayamanan at iba pa ngunit tayong lahat ay pantay-pantay, hindi exactly pantay-pantay, at iyong mga kinaiinggitan natin, hindi perkpekto, hindi rin perpekto katulad natin.
Pwede natin itong i-compare sa protons and electrons sa positive and negative sides ng isang tao, lahat ng tao, kahit sobrang mabait at ma-positive side, e syempre may negative sides at ang tao ay maraming negative sides, kahit sobrang sama niyan e syempre ay may positive side yan o may pagkamabait. Huwag kang maiinggit sa iyong kapwa, kasi kung naiinggit ka, parang ipinangangalandakan mong hindi ka nalang sana ipinanganak.
Sanayin mo lang ang iyong utak, isipin mo na kapag ikinumpara mo ang sarili mo, dalawa ang pwedeng mangyari, iisipin mo na mas ganyan o ganito ka kaysa kay ganito o kanila ganyan o kaya naman ay maiinggit ka ni katiting dahil mas ganito o ganyan sila o siya kaysa sayo o sainyo. Isipin mo na no-body is perfect, kung baga, hindi lahat ng paa na maganda ang hugis e walang amoy, hindi lahat ng magandang ibon ay nangingitlog.
The variety in us, organisms, is just a small thing. Gaya nga ng sinabi ko, nagsisimula at nagtatapos tayo ng magkapareho, walang lamangan at walang kulang.
~~ Hope you learned much of me :)
May tatlong klase ng aksyon o tugon sa pagkainggit, una: ang paggawa ng masama sa sinuman na kinaiingitan, sigurado ako na lahat tayo ay nagawa na natin ito, isang halimbawa ay noong bata tayo, kinukuha natin yung laruan na binigay sa kapatid natin kasi naiinggit tayo, pakiramdam natin parang sila lang yung mahal ng mga magulang natin, pangalawa: ang hindi pagtugon at pagsasawalang bahala, isa itong magandang tugon dahil parang dinededma mo lang yung inggit na nararamdaman mo, at ito ay pwedeng humantong sa, pangatlo: ang pagiging determinado upang malamangan ang kinaiinggitan, maganda itong tugon sapagkat hindi mo sinasaktan o hindi mo ginagawan ng masama ang iyong kinaiinggitan, siguro ay siya naman ang maiinggit sa iyo at maaaring humantong sa isang away.
Kaya para sa akin, yung pangalawang tugon ang da-best. Dedmahin mo lang yung inggit, nagsimula kayong umiiyak, magtatapos kayong umiiyak, nagsimula kayo sa mundo at magtatapos kayo sa mundo. Hindi pala kayo, tayo. Tayong lahat ay pantay-pantay, walang lamangan. Maaaring lumamang sa hitsura, kayamanan at iba pa ngunit tayong lahat ay pantay-pantay, hindi exactly pantay-pantay, at iyong mga kinaiinggitan natin, hindi perkpekto, hindi rin perpekto katulad natin.
Pwede natin itong i-compare sa protons and electrons sa positive and negative sides ng isang tao, lahat ng tao, kahit sobrang mabait at ma-positive side, e syempre may negative sides at ang tao ay maraming negative sides, kahit sobrang sama niyan e syempre ay may positive side yan o may pagkamabait. Huwag kang maiinggit sa iyong kapwa, kasi kung naiinggit ka, parang ipinangangalandakan mong hindi ka nalang sana ipinanganak.
Sanayin mo lang ang iyong utak, isipin mo na kapag ikinumpara mo ang sarili mo, dalawa ang pwedeng mangyari, iisipin mo na mas ganyan o ganito ka kaysa kay ganito o kanila ganyan o kaya naman ay maiinggit ka ni katiting dahil mas ganito o ganyan sila o siya kaysa sayo o sainyo. Isipin mo na no-body is perfect, kung baga, hindi lahat ng paa na maganda ang hugis e walang amoy, hindi lahat ng magandang ibon ay nangingitlog.
The variety in us, organisms, is just a small thing. Gaya nga ng sinabi ko, nagsisimula at nagtatapos tayo ng magkapareho, walang lamangan at walang kulang.
~~ Hope you learned much of me :)