Ang Panahong Vediko ay isang panahon ng kasaysayan
na ang Vedas na pinakamatandang mga kasulatang relihiyoso ng Hinduismo ay
nilikha. Ang tawag sa panahong ito ay hango sa salitang Vedas na
nangangahulugang "karunungan" sa panahong ito maraming mga Indo-Aryan
ang naging mga magsasaka at natutong mamuhay sa mga pamayanan. Ang saklaw ng
panahon nito ay hindi matiyak. Ang ebidensiyang pilolohikal at linguistiko ay
nagpapakita na ang Rig Veda na pinakamatanda sa mga Vedas ay tinatayang nilikha
sa pagitan ng 1700 BCE at 1100 BCE na tinatawag ring simulang panahong Vediko.
Ang isa
sa mga naiambag ng kabihasnang Indus aysewerage
system ng Mohenjo-Daro.
Bukod dito, ang mgapamayanan sa Indus ay kinikilala bilang mga kauna-unahang paninirahang
sumailalim sa tinatawag na urban o city planning o pagpaplanong
panlungsod. Ang mga kalsada sa matatandang lungsod ng Mohenjo-Daro at Harappa
ay nakaayos na parang mga nagsasalubong na guhit o grid pattern.
Ang Ayurveda o “agham ng
buhay’’ ay isang mahalagang kaisipang pangmedisina ng sinaunang India. Tinawag
itong “agham ng buhay’’ sapagkat binigyang-tuon nito ang pagpapanatili ng kalusugan
at kaligtasan mula sa mga karamdaman. Sa larangan naman ng panitikan ang naging
pamana ng kabihasang ito ay ang dalawang epiko. Ito ay ang Ramayana at Mahabharata.
