Ang salitang "kapit-tuko" ay isang sawikain na ang ibig sabihin ay ang matinding pagdikit sa tao, bagay o samahan kapalit ng benepisyo o pakinabang mula sa dinidikitan o kinakapitan.
Marami sa atin ang mga kapit-tuko sa mga bagay na ating pinapahalagan dahil ayaw natin ang mga ito na mawala at ayaw din natin maiwan.
Halimbawa na lamang, kapit-tuko tayo sa ating pinagtatrabahuhan sapagkat ito ang nagbibigay sa atin ng kabuhayan. Sa negatibong depenisyon, ang salitang kapit-tuko ay nangangahulugan pagkapit para sa sariling at makasariling interes lamang.