Ang Singapore ay isang lungsod-estado na may hindi gaanong malupa
na lugar, ito ay hindi partikular na mayaman sa likas na yaman. Ang likas na yaman sa Singapore ay maaaring
maikategorya sa nonrenewable resources,
nababagong mga mapagkukunan at mga mapagkukunan ng tubig. Ang pangangalaga at
pamamahala ng mga mapagkukunan ng tubig na ito ay isang malaking hamon para sa
mga bansa sa buong mundo. Sa isang bansa tulad ng Singapore, kung saan ang lupa
ay sa isang premium, ang paggamit ng lupa upang pangalagaan ang tubig ay dapat
na isinama sa paggamit ng lupa para sa mga socio-ekonomiyang paglago.
Dahil sa salat na suplay ng tubig sa bansang Singapore ito
ay matalinong ginagamit ng mga
mamamayan. Ang bansa ay nagkaroon ng
isang mahusay na patakaran sa pamamahala ng tubig, upang matiyak pagpapanatili
ng mga mapagkukunan ng tubig sa loob ng isang panahon ng oras. Ang Pamahalaan
sa Singapore ay nagsagawa ng mga hakbangin sa pamamagitan ng pamumuhunan sa
imprastraktura, ang pag-upgrade ng teknolohiya, mga estratehiya sa pamamahala ng
tubig upang pamahalaan ang mga
mapagkukunan ng tubig.
